آموزش ساخت پنگوئن با بطری نوشابه

برای ساخت این کاردستی به بطری نوشابه بزرگ ، رنگ اکریلیک ، روبان ، کاموای رنگی و چسب حرارتی نیاز دارید.

برای ساخت هر پنگوئن به 2 بطری نیاز دارید ، بخش بالایی و پایینی بطری را با قیچی جدا کنید تا به شکل استوانه شود ، قسمت انتهایی 2 بطری را به دو طرف استوانه متصل کنید به صورتی که استوانه داخل آن قرار گیرد سپس با چسب حرارتی به هم متصل کنید.

سطح بطری را با رنگ اکریلیک سفید و مشکی رنگ کنید ( بخش جلویی بدن پنگوئن سفید و اطراف بدن مشکی ) ، چشم ها و نوک پنگوئن را با رنگ مشخص کنید سپس با ترکیب رنگ ها برای پنگوئن کلاه بکشید.

با استفاده از کاموا منگوله بسازید و روی سر پنگوئن بچسبانید ، با استفاده از روبان یا تکه ای پارچه کشی یا کاموایی برای پنگوئن شال گردن بسازید و روی بطری بچسبانید.

کودک کاملًا باید آگاه باشد که تشویق یا تهدیدى که مى ‏شود براى چیست. اگر کودک نفهمد که براى چه تشویق مى‏ شود و بالخصوص اگر نفهمد که براى چه تهدید مى‏ شود روحش به کلى مشوّش مى‏ گردد، و امروز به این نکته پى برده ‏اند که بسیارى از بیماری هاى روانى در اثر ترساندن ها یا کتک زدن‏ ها و ارعاب هاى بی جا در کودکى پیدا مى ‏شود.

کودک کاملًا باید آگاه باشد که تشویق یا تهدیدى که مى‏ شود براى چیست. اگر کودک نفهمد که براى چه تشویق مى ‏شود و بالخصوص اگر نفهمد که براى چه تهدید مى‏ شود روحش به کلى مشوّش مى‏ گردد، و امروز به این نکته پى برده ‏اند که بسیارى از بیماری هاى روانى در اثر ترساندن ها یا کتک زدن‏ ها و ارعاب هاى بی جا در کودکى پیدا مى ‏شود.

مثالى عرض مى ‏کنم که نظیر آن در حدیث هست. فرض کنید مادرى بچه ‏اش‏ در مجلسى روى دامن دوستش نشسته است، بچه ‏اى که نمى ‏فهمد که نباید ادرار بکند. براى این بچه ادرار کردن مثل آب خوردن است و دیگر فرق نمى‏ کند که در دامن مادر ادرار مى‏ کند یا در دامن دوست مادر. این عمل را انجام مى‏ دهد. مادر ناراحت و عصبانى مى‏ شود و کتکش مى‏ زند. بدیهى است این بچه نمى ‏فهمد که معناى این کتک این است که تو چرا اینجا ادرار کردى و قبلًا نگفتى. آنچه که در روح او وارد مى ‏شود این است که نباید ادرار بکند و نتیجه این است که هروقت بخواهد ادرار بکند یک حالت اضطراب و هیجانى به او دست مى‏ دهد، یک ترسى در روحش وارد مى‏ شود از ادرار کردن، و بعد از آن همیشه از عمل طبیعى خودش ترسناک است و این ممکن است عوارض جسمانى و عصبى و عقده ‏هاى روانى ایجاد کند و ایجاد هم مى‏ کند. ( «تابوها» که مى‏گویند، همین جور چیزهاست). این از نظر بچه یک ترس بى‏ منطق است؛ از نظر مادر یک منطقى دارد ولى از نظر بچه منطقى ندارد.
و لهذا ما در احادیث متعددى مى‏ بینیم که گاهى اتفاق افتاده که طفلى را آورده ‏اند خدمت رسول اکرم که مثلًا ایشان دعایى به گوشش بخوانند. در همان حالى که روى دامن ایشان بوده ادرار کرده. پدر یا مادر او که آنجا بوده ‏اند ناراحت و عصبانى شده ‏اند. پیغمبر فرموده‏ اند: کارى به او نداشته باشید، لاتُزْرِموا یعنى جلوى بولش را نگیرید، و نسبت به فرزندان خودشان هم هست که دستور مى‏ دادند: لاتُزْرِموا عَلَى ابْنى. وقتى بچه مى‏ خواهد ادرار بکند، هرجا که باشد، همین قدر که شروع کرد به ادرار، جلویش را نگیرید. بله، بچه هروقت رسید به این حد که بر اثر عادت کردن فهمید که نباید مثلًا روى فرش ادرار کرد، یعنى بدون اینکه اعمال خشونت کنند عادتش بدهند که مثلًا روى فرش ادرار نکند و خودش هم بفهمد که روى فرش ادرار کردن خوب نیست، آن وقت اگر از روى فهم چنین کارى بکند این یک حالت طغیانى است در او، یعنى لجاجتى است علیه آنچه که خودش مى‏ فهمد. در چنین موردى خشونت کردن ممکن است مفید واقع بشود. ولى تا به این مرحله نرسیده است، مسلّم خشونت یک عامل مفیدى نیست.

مجموعه ‏آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏۲۲، ص: ۵۵۵

برای تربیت موفقیت آمیز فرزندانمان، قوانین جهانی موفقیت را به كار بگيريم

1) قانون علت و معلول

هر چیز به دلیلی رخ می دهد. برای هر علتی معلولی است و برای هر معلولی، علت یا علت های به خصوصی وجود دارد، چه از آن ها اطلاع داشته باشیم چه نداشته باشیم. چیزی به اسم اتفاق وجود ندارد. در زندگی هر کاری را که بخواهیم می توانیم انجام دهیم به شرط آن که تصمیم بگیریم که دقیقا چه می خواهیم و سپس عمل کنیم.رفتارهاي كودكان معلول هستند به علت آن ها فكر كنيم.

 2) قانون ذهن

ما تبدیل به همان چیزی می شویم که درباره آن بیشتر فکر می کنیم. پس همیشه درباره چیزهایی فکر کنیم که واقعا طالب آن هستیم.در مورد کودکانمان هم همین طور

 3) قانون عینیت یافتن ذهنیات

دنیای پیرامون ما تجلی فیزیکی دنیای درون ماست.  ما مي توانيم زندگی مورد علاقه خود را در درون خود خلق کنیم. فرزند ایده آل خود را با تمام جزییات آن مجسم کنیم و این تصویر ذهنی را تا زمانی که در دنیای پیرامون ما تحقق پیدا کند حفظ کنیم.براي رسيدن به تصوير ذهني امان برنامه ريزي كنيم.

 4) قانون رابطه مستقیم

زندگی بیرونی ما بازتاب زندگی درونی ماست. بین طرز تفکر و احساسات درونی ما، و عملکرد و تجارب بیرونی مان رابطه مستقیم وجود دارد. موفقیت های ما در تربيت فرزندمان ،بازتاب دنیای درونی ماست.

5) قانون باور

هر چیزی را که عمیقا باور داشته باشیم و برایش تلاش کنیم به واقعیت تبدیل می شود. پس  باورهای محدودکننده ای را که مانع موفقیت ما هستند شناسایی کنیم و آن ها را مدیریت کنیم.برای رسیدن به باورهایمان تلاش کنیم و از تمامی منابع موجود بهره برداری کنیم

کودکان دردوران پیش از دبستان، همان قدر که وانمود می کنند می تواننند بخوانند، به نوشتن هم وانمود می کنند. آن ها اغلب نوشتن را با گذاشتن علامت هایی روی کاغذ آغاز می کنند. آن ها این علامت ها را نوشته می نامند. آن ها با خط خطی کردن کاغذ به شکل یک فهرست، کشیدن خطوط و دایره و پرکردن صفحات با علامت های مختلف، طرح هایی می کشند و آن را یکداستان می نامند.

در مهدکودک به تدریج اشکال هدف دارتر و شبیه تر به حروف واقعی می شوند و کمتر اتفاقی هستند. درپایان یک سال آموزشی در مهدکودک، بسیاری از کودکان می توانند اسم خود و جمله های ساده ای مانند "دوستت دارم" را بنویسند. 
بچه ها بیشتر از علامت های نوشتاری در بازی های خیالی شان استفاده می کنند. آن ها وانمود به نوشتن برگه جریمه، نسخه پزشکی، صورت حساب خرید، پیغام های تلفنی و سفارش غذا می کنند. آن ها شیوه های رسمی و شکل های مختلف حروف در نوشتن را از راه بازی و جستجو و کشف کردن با شکل های ابداعی خودشان تجربه می کنند. بسیاری از این نشانه های ابتکاری درنظر ما بی معنی اند، اما این نوع تجربه نوشتن دراین سن مناسب است. شما ممکن است بیشتر به آن چه کودک تان تلاش می کند بنویسند توجه کنید تا شیوه نوشتن کودک. درصورتی که میل وانگیزه برای نوشتن دراین سن بسیار مهم تر است از درست و کامل نوشتن واژه ها.

گاهی نقاشی و خط خطی کردن یا به اصطلاح "سیاه کردن کاغذ" درسن پیش ازدبستانی عادی است. کودکان پیش دبستانی، نقاشی هایی را می کشند و یک یا چند حرف الفبا یا شکل هایی شبیه به حروف الفبا را هم در کنار آن ها می کشند. شاید آن ها از نقاشی در تلاش شان برای تجربه نوشتن حروف الفبا استفاده می کنند، که نقاشی کردن، ساده تر و آشنا تر از نوشتن است. کودکان آزادانه و از راه بازی، ترکیبی ازتصاویر، اشکال و واژه ها را برای تجربه نوشتن به کار می برند. برای تقویت مهارت نوشتن درکودک تان می توانید از او بخواهید داستانش را برای شما تعریف کند. به او اجازه دهید تا منظور خود را از تصاویر و علامت ها بیان کند. می توانید گاهی با نوشتن جمله هایی کوتاه در یادآوری قصه اش به اوکمک کنید.

شعر کودکانه مسواک را که پیام بهداشتی برای کودکان دارد در ادامه بخوانید.

این شعر برای کودکان ۳ ساله به بالا مناسب است.

شبا که میشه وقت خواب

دندوناتو مسواک بزن

با حوله تمیز خود

دست و رویت رو پاک بکن

*****

صبح که میشه با شادی

بلند شو از رختخواب

یه کمی لی لی بکن

برو سر شیر آب

دست و رویت را بشور

دوباره مسواک بزن

*****

دندوناتو سفید کن

مانند دندون من

دندونای من همه

مانند مرواریده

سفیده و سفیده

تمیزه و تمیزه

*****

بچه های خوب یادتون نره

مسواک بزنید

هر شب

از این شعر زیبا برای تشویق کودکان به مسواک زدن و برای واحد کار بهداشت در مهد کودک می توانید استفاده نمایید.

 سرزنش نکنید
یکی از نکات مهم در مواجهه با کودکی که حاضر نیست از مادر جدا شده و به مهدکودک یا خانه اقوام یا حتی کلاس برود، این است که به هیچ عنوان نباید کودک را به دلیل اضطرابش مورد تمسخر قرار دهید و باید با هم راهی برای حل آن بیابید.

  او را مستقل کنید
برای ایجاد استقلال به او آموزش دهید که کیف مهدکودکش را خودش آماده کند. یادتان باشد تقویت رفتار مطلوب کودک از طریق پاداش دادن بسیار موثر خواهد بود.

 برایش هدیه بگیرید
یک هدیه کوچک برای فرزندتان بخرید و به او بگویید وقتی که می‌روید تا او را از مهدکودک به منزل ببرید، هدیه را برایش می‌برید. با این کار هم او مطمئن می‌شود که شما بازخواهید گشت و هم این‌که نفس هدیه در او هیجان ایجاد می‌کند.

  برایش دوست پیدا کنید
می‌توانید روابط خارج از مهد کودک را با والدین دیگر بچه‌ها برقرار کنید و اجازه دهید برخی از آنها به منزل‌تان بیایند تا آتنا با آنها بازی کند. اگر او بتواند با یکی، دو نفر در مهدکودک دوست شود تمایل بیشتری به رفتن به مهدکودک نشان خواهد داد.

  او را تنها بگذارید
با فراهم کردن اوقاتی که کودک بتواند لحظاتی را بدون مادر سپری کند می‌توان به آماده شدن کودک کمک کرد. مثلا با تنها گذاشتن کودک در اتاقی برای بازی یا سپردن او به یکی از نزدیکان و خروج از منزل برای ساعاتی می‌توانید زمینه مناسب را ایجاد کنید.

 حتما خداحافظی کنید
حتی اگر کودک 6 ماهه است با او با آرامش خداحافظی کنید و وقتی که برمی‌گردید با آرامش برخورد کنید و افراط در احساسات نداشته باشید. به این ترتیب اعتماد به مادر در کودک شکل می‌گیرد. این موارد زمینه‌ساز امنیت کودک برای جدایی و کاهش اضطراب او برای جدایی است. اگر این توضیحات کافی نبود باید از مشاوره کمک بگیرد.

سارا خیلی خوشحال و هیجان زده بود. آن ها روزهای زیادی منتظر بودند تا بچه لاک پشت های کنار ساحل از تخم بیرون بیایند و بالاخره آن شب وقتش بود و پدر سارا قصد داشت او را برای دیدن بچه لاک پشت ها به ساحل ببرد. به خاطر همین سارا و پدرش آن شب خیلی زود از خواب بیدار شدند. هوا هنوز تاریک بود آن ها چراغ قوه شان را برداشتند و با احتیاط به سمت ساحل حرکت کردند. پدر از سارا قول گرفته بود که سارا کاری به بچه لاک پشت ها نداشته باشد و هیچ سر و صدایی نکند و تنها کاری را انجام بدهد که پدرش به او می گوید.

سارا واقعاً هیچ تصوری درباره ی اتفاقات آن شب نداشت ولی برادر بزرگترش به او گفته بود که لاک پشت ها نزدیک ساحل با کمی فاصله از آب به دنیا می آیند.

بعد از این که از تخم بیرون آمدند به سرعت به سمت دریا حرکت می کنند. همه ی این ها برای سارا بسیار هیجان انگیز بود.

سارا و پدرش به آرامی پشت یک صخره قایم شدند و تنها یکی از چراغ قوه ها را روشن گذاشتند. سارا همه جا را به دنبال مادر لاک پشت ها گشت اما نه مادرشان را پیدا کرد و نه توانست اولین بچه ای را که از تخم بیرون می آید ببیند.

بچه لاک پشت خیلی کوچک بود!